O Wiśle
Źródła rzeki Wisła (łac. i ang. Vistula, niem. Weichsel) znajdują się w Województwie Śląskim (powiat cieszyński, gmina Wisła), na zachodnim stoku Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim. Wisła ma trzy potoki źródłowe: główny górny bieg Czarną Wisełkę, Białą Wisełkę i Malinkę. Ich źródła położone są na wysokości 1090-1200 m n.p.m. (Czarna Wisełka), ok. 1080 m n.p.m. (Biała Wisełka) i ok. 945 m n.p.m (Malinka). Biała i Czarna Wisełka uchodzą do zbiornika retencyjnego Wisła Czarne, zwanym czasem Jeziorem Czerniańskim, od którego płyną pod wspólną nazwą jako Wisełka. Po złączeniu nurtu z potokiem Malinka rzeka płynie już jako Wisła. Wisła jest najdłuższą rzeką Polski i najdłuższą rzeką uchodzącą do Morza Bałtyckiego. Jej długość wynosi 1047 km.
Królowa polskich rzek jest osią hydrograficzną województwa kujawsko – pomorskiego i wyraźnie dzieli je na krainy geograficzne i kulturowe. Na lewym brzegu rozciągają się Kujawy i wschodnia część Wielkopolski oraz południowa partia Pomorza Gdańskiego. Na prawym brzegu mamy ziemię dobrzyńską i ziemię chełmińską, zaś za ujściem Osy południowo-zachodnią strefę Pojezierza Iławskiego.
Długość Wisły na terenie Kujawsko – Pomorskiego wynosi ponad 205 km. Nad jej brzegami znajdują się cztery największe miasta regionu: Bydgoszcz, Toruń, Włocławek i Grudziądz. Ten fakt dowodzi, iż rzeka stanowiła przez wieki arterię komunikacyjną i handlową, która zapewniała rozwój i dobrobyt nadwiślańskim ośrodkom.
Dziś rzeka nie odgrywa tak ważnej roli gospodarczej, zwłaszcza że w większej swej części jest słabo uregulowana. Większe prace regulacyjne prowadzili w XIX w. Prusacy, budując wały przeciwpowodziowe i ostrogi. Wisła zachowała więc sporo ze swego naturalnego charakteru i to jej atut, szczególnie gdy myślimy o turystycznym wykorzystaniu wielkiej rzeki. Szczególnie piękne fragmenty kujawsko – pomorskiej Wisły przepływają przez skraj Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego oraz przez Zespół Parków Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego.
Ze względu na szybki nurt, szerokość koryta rzeki (do 1 km), niebezpieczne ostrogi i piaszczyste łachy, na Wisłę nie powinni się wybierać niedoświadczeni wodniacy. Takie grupy powinni prowadzić instruktorzy. Kilometraż szlaku żeglownego liczony jest od ujścia Przemyszy, skąd do Bałtyku pozostaje 941,2 km.
Główne dopływy Wisły: Przemsza, Soła, Skawa, Nidzica, Nida, Raba, Dunajec, Wisłoka, San, Wieprz, Wilga, Pilica, Bzura, Narew z Bugiem, Wkra, Drwęca, Brda, Wda, Osa, Wierzyca.
Na lewym brzegu Wisły przycupnął także Solec Kujawski (763,5 km). Zrazu widać – w kształcie statku - Stanicę Ratownictwa Wodnego „Salina”. O Solcu wspominał po raz pierwszy przywilej lokacyjny wystawiony przez księcia Przemysława w 1325 r.